Nieuws

Blog: Paul Otter

Op een regenachtige dag loop ik bij een bedrijf naar binnen. Ik meld me bij de receptie en vraag naar de collega die personeelszaken doet of een directielid. De receptioniste gaat bellen en al snel staat de directeur voor me. Ik stel me voor en geef aan dat ik loonbeslag kom leggen. We gaan apart zitten en de directeur roept de collega waarover het gaat erbij en we gaan in samen in gesprek.

Start

Wat ging hier aan vooraf: we krijgen een opdracht om twee maanden onbetaalde zorgpremie te incasseren. Daarvoor zoeken we contact met de debiteurklant via e-mails, brieven en telefoon. Helaas lukt dat niet. Omdat er wel betaalcapaciteit lijkt te zijn, gaan we dagvaarden. Later geven we ook het vonnis af op het woonadres. Ook bij de huisbezoeken proberen we een oplossing te zoeken. Ook na de verschillende contactpogingen na het vonnis lukt dat niet. Daarom checken we via het UWV polis of er inkomsten uit werk zijn. Uiteindelijk leggen we beslag op (een deel van) het loon.

Beslag

Het beslag wordt gelegd nadat er in het digitale beslagregister is gecheckt of dat zin heeft. Ook is er contact is geweest met de werkgever. In dit geval blijken er geen andere beslagen te zijn en kan de schuld door het beslag worden betaald. Van al het voorwerk wordt een proces-verbaal van het loonbeslag gemaakt dat ik als gerechtsdeurwaarder heb gelegd bij de werkgever.

Stil

De directeur vraagt zijn collega om naar de vergaderzaal te komen. Ik stel mij voor en leg uit dat ik voor de achterstand op de zorgverzekeringspremie beslag heb gelegd op een deel van haar salaris. Ze krijgt een rood hoofd en blijft stil. We geven haar de tijd om alles te verwerken.

Gesprek

In het gesprek leg ik haar uit dat ze een deel van haar salaris blijft ontvangen, het beslagvrije deel. Maar dat we alles daarboven inhouden om de schuld mee af te lossen. We praten verder over haar financiële- en woon situatie. Ze woont bij haar ouders in en heeft geen overzicht van haar schulden. Haar werkgever legt uit dat het handig is om te weten hoeveel ze moet nog betalen aan schulden. Hij biedt aan haar daarbij te helpen.

Gemeente

Omdat met je werkgever je schulden bespreken niet niks is, geef ik haar aan dat de gemeente haar ook kan helpen. Elke gemeente helpt bij schulden. Ze denkt na en geeft aan voorkeur voor de gemeente te hebben. De directeur snapt dat wel. Hij vraagt wel of ze hem op de hoogte houdt hoe dat gaat en of hij kan helpen. Dat is fijn want ervaring leert dat mensen die zeggen naar de schuldhulp te gaan, dat niet altijd doen.

Uitzondering

Meestal spreken we niet met de werkgever en de collega als we beslag op het salaris leggen. Vaak kan dat niet omdat ze bijvoorbeeld niet in hetzelfde gebouw zijn. Wel wijs ik de werkgever altijd op de voordelen als zijn collega uit de schulden is en wat schuldhulp daarbij kan betekenen. Gelukkig wordt daar steeds vaker naar geluisterd.

Paul Otter is design researcher en gerechtsdeurwaarder. In het SyncassoLab onderzoekt hij hoe schulden beter kunnen worden opgelost. In de praktijk doet hij dat bij de voordeur. Op beleidsniveau door het gesprek aan te gaan met alle belanghebbenden over schulden, zoekend  naar oplossingen. Paul blogt regelmatig over actuele zaken.