Nieuws

Blog: Paul Otter

Een rijtjeswoning in een nieuwbouw wijk. Ik druk op de deurbel. Een man van ongeveer zestig jaar opent de deur. Ik geef aan voor wie ik kom. Ja, dat ben ik, zegt de man. Nadat ik me voorstel en aangeef dat ik gerechtsdeurwaarder ben, volgt een gesprek. Hij kan de vordering wel betalen geeft hij aan. Bij het afscheid nemen maakt hij terloops een opmerking waaruit blijkt dat er meer aan de hand is…

Huisbezoek

Een huisbezoek wordt ingepland als we met brieven, e-mails, bellen en whatsapp geen contact weten te leggen om een oplossing te bereiken. Als alles juridisch klopt en onze verhaalsscore aangeeft dat er wel betaalcapaciteit is, plannen we een huisbezoek in. Het juridische stuk daarvoor zoals een dagvaarding of betekening wordt aangemaakt en alle checks zoals het bevolkingsregister worden gedaan.

Verrassing

Wie de deur opent, blijft telkens een verrassing. Dat kan iedereen zijn, van kind, partner, een emotioneel iemand tot iemand die juist heel rationeel wacht met betalen tot het laatste moment. We komen veel verschillende mensen tegen bij de voordeur. Vaste prik is uitleggen wat we komen doen, vragen of er meer schulden zijn en adviseren richting een oplossing. Denk aan het afspreken van een regeling. Soms blijkt dat iemand te veel schulden heeft en dan proberen we betrokkene te motiveren en door te verwijzen naar schuldhulp.

Voordeur

Terug naar de rijtjeswoning en de man. Op mijn vraag of hij de vordering kende, antwoorde hij bevestigend. Hij wilde daarvoor graag een regeling treffen. Andere schulden had hij niet, of toch? Hij had nog twee regelingen lopen bij een deurwaarder maar dat kon hij goed betalen. Dus dat waren eigenlijk geen schulden gaf hij aan. Die zijn geregeld. Beide waren kleinere schulden, een paar honderd euro elk. Zijn inkomsten bestaan uit een participatiewet uitkering (bijstand) en diverse toeslagen.

Regelen

We spraken een regeling af waarbij ik rekening hield met de bedragen die hij maandelijks aan de andere deurwaarders betaalde. Elke regeling was een paar tientjes per maand en volgens ons goed te betalen.

Afscheid

Nadat we een regeling hebben afgesproken, neem ik bijna afscheid. We praten nog even over het waardeloze weer van de afgelopen weken. Ineens zegt de man tussen twee zinnen door dat hij nog een schuld heeft bij een overheidsinstelling van € 15.000. Ik schrok daarvan en de man zelf eigenlijk ook.

Herkansing

Die schuld zorgt voor een andere situatie. Samen met de andere, kleinere schulden is het terugbetalen met de uitkering en toeslagen niet binnen drie jaar mogelijk. Problematische schulden dus, alhoewel meneer dat zelf eigenlijk nog niet echt wil aanvaarden. Naar de schuldhulp wil hij eigenlijk niet. Ik vraag de man hoe hij denkt deze schulden op te lossen. Hij denkt dat het met een regeling wel lukt. Hoelang gaat die regeling dan duren, vraag ik. Hij gaat rekenen en realiseert zich dat oplossen met een regeling geen echte oplossing is. Hij twijfelt wat te doen. Ik vraag hem nog niets te beslissen maar eerst informatie bij de gemeente op te halen. Hoe werkt de schuldhulp, zeker nu de saneringstermijn is verkort naar zestien maanden? Wat gaat dat voor hem betekenen? Nog niets beslissen maar eerst koffie drinken en aanhoren, dat lijkt hem een goed idee.

Paul Otter is design researcher en gerechtsdeurwaarder. In het SyncassoLab onderzoekt hij hoe schulden beter kunnen worden opgelost. In de praktijk doet hij dat bij de voordeur. Op beleidsniveau door het gesprek aan te gaan met alle belanghebbenden over schulden, zoekend naar oplossingen. Paul blogt regelmatig over actuele zaken.